Op naar de Galapagos
Door: Ewald Hofstede
09 Februari 2014 | Ecuador, Quito
Lieve allemaal,
Allereerst sorry voor het lange wachten met het schrijven van een nieuwe blog. Toch al een beetje de eilandmentaliteit overgenomen blijkbaar en daarnaast heeft de site kuren. Probeer nu al een week een nieuw verhaaltje te uploaden. Maar voordat ik jullie vertel over het paradijsje waar ik mijn dagen op dit moment doorbreng zal ik nog even verdergaan met waar ik gebleven was; Baños.
Na de avonturen in de laatste blog (bridge jump) heb ik nog wat leuke dingen mogen beleven in dit mooie dorpje. Onderaan de waterval, die uitkomt in het dorpje, genoten van de hete baden. Helaas wel ongelooflijk druk. Het water wordt opgewarmd door de Tungurahua vulkaan, die een week nadat ik vertrokken was begon uit te barsten. Verder heb ik in Baños eindelijk maar toch een kerkdienst bijgewoond en een poging gedaan om de ruta de las cascadas te mountainbiken. Een schitterende tocht naar Puyo met watervallen langs de route, waar je ook nog eens naartoe kon hiken. Helaas hield na 20 km mijn band er mee op en zat er in het repareersetje alleen een pomp en een moersleutel… (Ecuador #.!$#) Dit kon ik me natuurlijk niet laten gebeuren en dus de volgende dag opnieuw gegaan en helemaal kapot maar voldaan de finish gehaald. De volgende dag naar de beroemde casa di arbol geweest waar helaas van een uitzicht geen sprake was, wel erg leuk om de mist in te schommelen! (zie foto’s) En toen was het tijd om weer naar Quito te vertrekken. Waar de reis begon en waar de reis voor het vasteland van Ecuador ook eindigt. Voelde toch wel een beetje als thuiskomen met allemaal bekende mensen en een bekende omgeving.
In Quito genoten van het stappen, de markt en met name de mensen. In het weekend dat ik daar nog was de Pichincha beklommen met twee super leuke Nederlanders. Toch wel een beetje trots om de top te bereiken in de barre omstandigheden die we tegenkwamen. De dag daarna was het dan eindelijk zover om naar de Quilotoa te gaan. Om 7 uur ’s ochtends met een dagtour naar dit super mooie meer, middenin een krater, vertrokken. Een bezoek aan een markt (bloedsoep gegeten), canyon en indianen familie zat bij de tour inbegrepen, maar het belangrijkste onderdeel was toch echt het genieten van het uitzicht en schoonheid van de Quilotoa. Naar beneden gelopen en natuurlijk als enige gekke toerist, samen met een meisje uit India, het water ingesprongen. (zie video) Kneitertje koud maar wel weer iets wat van de bucketlist afgestreept kan worden. De keuze om met een muilezel weer omhoog te gaan was een hele goede, want na de klim van de dag ervoor waren de beentjes toch wel wat zwaar geworden.
En toen was het zomaar woensdag 22 januari 6:30 om precies te zijn. Dat was de exacte tijd dat ik wakker werd gemaakt door een paniekerend kamergenootje. Mijn taxi naar het vliegveld vertrok namelijk op dezelfde tijd. Toch risicovol om alleen maar op je mobiel te vertrouwen. Gelukkig heb ik goede mensen ontmoet die mij beschermen tegen mijn geweldige blunders en had ik alles al ingepakt waardoor ik 5 minuten later alsnog in de auto zat. Op naar de Galapagos!
Ps. Helaas lukt het nog niet om de foto’s te uploaden. Als dit niet lukt zal ik ze op facebook zetten en doorlinken.
Allereerst sorry voor het lange wachten met het schrijven van een nieuwe blog. Toch al een beetje de eilandmentaliteit overgenomen blijkbaar en daarnaast heeft de site kuren. Probeer nu al een week een nieuw verhaaltje te uploaden. Maar voordat ik jullie vertel over het paradijsje waar ik mijn dagen op dit moment doorbreng zal ik nog even verdergaan met waar ik gebleven was; Baños.
Na de avonturen in de laatste blog (bridge jump) heb ik nog wat leuke dingen mogen beleven in dit mooie dorpje. Onderaan de waterval, die uitkomt in het dorpje, genoten van de hete baden. Helaas wel ongelooflijk druk. Het water wordt opgewarmd door de Tungurahua vulkaan, die een week nadat ik vertrokken was begon uit te barsten. Verder heb ik in Baños eindelijk maar toch een kerkdienst bijgewoond en een poging gedaan om de ruta de las cascadas te mountainbiken. Een schitterende tocht naar Puyo met watervallen langs de route, waar je ook nog eens naartoe kon hiken. Helaas hield na 20 km mijn band er mee op en zat er in het repareersetje alleen een pomp en een moersleutel… (Ecuador #.!$#) Dit kon ik me natuurlijk niet laten gebeuren en dus de volgende dag opnieuw gegaan en helemaal kapot maar voldaan de finish gehaald. De volgende dag naar de beroemde casa di arbol geweest waar helaas van een uitzicht geen sprake was, wel erg leuk om de mist in te schommelen! (zie foto’s) En toen was het tijd om weer naar Quito te vertrekken. Waar de reis begon en waar de reis voor het vasteland van Ecuador ook eindigt. Voelde toch wel een beetje als thuiskomen met allemaal bekende mensen en een bekende omgeving.
In Quito genoten van het stappen, de markt en met name de mensen. In het weekend dat ik daar nog was de Pichincha beklommen met twee super leuke Nederlanders. Toch wel een beetje trots om de top te bereiken in de barre omstandigheden die we tegenkwamen. De dag daarna was het dan eindelijk zover om naar de Quilotoa te gaan. Om 7 uur ’s ochtends met een dagtour naar dit super mooie meer, middenin een krater, vertrokken. Een bezoek aan een markt (bloedsoep gegeten), canyon en indianen familie zat bij de tour inbegrepen, maar het belangrijkste onderdeel was toch echt het genieten van het uitzicht en schoonheid van de Quilotoa. Naar beneden gelopen en natuurlijk als enige gekke toerist, samen met een meisje uit India, het water ingesprongen. (zie video) Kneitertje koud maar wel weer iets wat van de bucketlist afgestreept kan worden. De keuze om met een muilezel weer omhoog te gaan was een hele goede, want na de klim van de dag ervoor waren de beentjes toch wel wat zwaar geworden.
En toen was het zomaar woensdag 22 januari 6:30 om precies te zijn. Dat was de exacte tijd dat ik wakker werd gemaakt door een paniekerend kamergenootje. Mijn taxi naar het vliegveld vertrok namelijk op dezelfde tijd. Toch risicovol om alleen maar op je mobiel te vertrouwen. Gelukkig heb ik goede mensen ontmoet die mij beschermen tegen mijn geweldige blunders en had ik alles al ingepakt waardoor ik 5 minuten later alsnog in de auto zat. Op naar de Galapagos!
Ps. Helaas lukt het nog niet om de foto’s te uploaden. Als dit niet lukt zal ik ze op facebook zetten en doorlinken.
-
09 Februari 2014 - 16:32
Dineke:
Hé Ewald,
Leuke verhalen weer! Wat maak je toch bijzondere en leuke dingen mee. Geweldige avonturen om nooit te vergeten. En nu het serieuze werk, wat toch het uiteindelijke doel van de reis is, je stage. Heel veel succes en ook daar maar weer genieten van alles wat er op je pad komt.Groet en liefs, Dineke -
10 Februari 2014 - 18:40
Mama:
Intussen weten wij dat je ook weer een break hebt in je stageperiode voor iets heel speciaals....
Maar daarover in je volgende blog vast meer.
Heel veel plezier komende week! dikke knuffel van ons uit Appingedam
-
10 Februari 2014 - 21:55
R En I De Jong :
Leave Ewald ,
Je schuwt het avontuur niet dat is wel duidelijk!Je komt straks thuis met mooie verhalen en foto,s natuurlijk
De kaart/foto die je Herman stuurde voor zijn verjaardag is erg leuk .Schilpadden zijn daar wat koeien zijn voor ons of is dat wat overdreven? Herman zijn verjaardag was zo als gewoonlijk weer erg gezellig .
Kun je daar de Olympische spelen volgen ? Wij gaan echt voor goud !!
Succes daar ,oant in oare keer ! Leafs P en B -
11 Februari 2014 - 17:36
Krista En Maarten:
Moi Ewald! Zo te lezen doe je veel bijzondere ervaringen op, leuk om je enthousiasme te lezen. We gaan natuurlijk ook even de fotos bekijken! Veel plezier en groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
