Mijn eerste weken op de Galapagos eilanden
Door: Ewald Hofstede
16 Februari 2014 | Ecuador, Puerto Ayora
Lieve mensen,
Met een behoorlijke vertraging kwam ik alweer zo’n week of drie geleden aan op het eiland Baltra. Super mooie vliegreis waarbij alle kleine eilandjes en vulkanen een eerste glimp van mijn bestemming lieten zien. Daarnaast een aantal behoorlijk grote eilanden waar ik niet op gerekend had, het lijkt immers zo klein op de kaart…! Met de bus, boot en opnieuw de bus naar mijn woonplaats voor de komende tijd gereisd; Puerto Ayora, Santa Cruz.
Het eerste wat opvalt is het veranderde landschap. Waar Ecuador groen en vruchtbaar was, zijn de Galapagos zwart en rood door de vulkanische ondergrond. Desalniettemin ziet het er wel erg bijzonder uit! Bij aankomst moest ik allereerst wat obstakels overwinnen betreffende accommodatie. (lastige keuze tussen internet en airconditioning) Maar vervolgens was het heel erg fijn om eindelijk alle bagage eens uit te pakken, wetende dat het niet twee nachten later weer ingepakt moet worden. Een goed appartement, op het terrein van aardige mensen met alles voor mezelf. Een plek om thuis te komen!
De volgende dag was het tijd om te beginnen met datgene wat mij naar de andere kant van de wereld heeft gebracht, stage. Dat ik om 10 uur aanwezig moest zijn was de beste informatie die ik ooit over een werkplek heb gekregen. Dus helemaal klaar om het beste van mezelf te laten zien stond ik ’s ochtends op de stoep. Het contact met mijn begeleidster was vanaf het eerste moment erg natuurlijk en gezellig. Ze is een Amerikaanse fysiotherapeute met ervaring in verschillende onderdelen van het vak. Haar verloofde doet onderzoek op de eilanden en daardoor werkt zij nu tijdelijk hier in de kliniek samen met een Ecuadoriaanse arts. Eén van de eerste dingen die ze tegen mij zei: ‘Nooit gedacht dat ik hier de begeleiding van een student zou doen.’ En dat geldt natuurlijk ook voor mij, nooit gedacht dat ik hier mijn stage zou gaan lopen. Doordat zij net terug was van een aantal weken in de VS mistte er nog wel één vrij essentieel detail: patiënten. Gelukkig begon het twee werkdagen later behoorlijk vol te lopen waardoor de agenda meer dan gevuld is. Al met al kan ik terugkijken op heel erg geslaagde eerste stage weken en kijk ik uit naar de rest van mijn tijd in deze kliniek.
Maar dat is natuurlijk niet het enige wat zich hier afspeelt. Ik ben immers op de freaking Galapagos eilanden. En dan heb ik ook nog eens het volgende werkschema:
Maandag tot en met zaterdag, 10:00 – 13:00
Maandag tot en met vrijdag, 15:30 – 19:30
Genoeg tijd om wat te ondernemen in de lunchpauze dus. Direct de eerste dag iemand ontmoet die aanbood me de volgende dag de highlands te laten zien en me adviseerde tortuga bay te gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan en daar lag ik dan in de lunchpauze van mijn eerste stage dag, op een schitterend wit strand naar de leguanen naast me en de blauwe zee voor me te staren. Ik ben een bevoorrecht fysiotherapie studentje. De volgende dag naar de reuze schildpadden in de bergen gegaan met mijn nieuwe kennis. Wat een indrukwekkend grote beesten zijn dat zeg! Een perfect begin van een nu al bijzondere periode!
Sindsdien zijn er al zoveel leuke dingen gebeurd dat het lastig is om jullie bij te praten. Ik heb voor het eerst in mijn leven gesnorkeld, heb gezwommen in de schitterende oceaan, ben van rotsen gesprongen en heb dieren van centimeters afstand mogen bekijken. Foto’s zeggen dan toch veel meer dan woorden. Ik zal ze op facebook proberen te zetten, als je ze niet kan zien, stuur dan even een berichtje. Op dit moment ben ik één van de meest bijzondere ervaringen van mijn leven aan het opdoen. Diezelfde persoon die ik die eerste dag ontmoette bleek een manager te zijn op een enorm cruiseschip hier. De eerste weken veel met hem opgetrokken en nu zit ik hier een blogje te schrijven vanaf dat schip. Ontzettend blij met zijn aanbod en mijn school en begeleidster dat ik hier toestemming voor heb gekregen in ruil voor een extra stageweek. Zal zodra ik terug ben een hele blog schrijven over deze geweldige dagen. En hierbij wil ik alvast sorry zeggen, want ik weet bijna zeker dat ik een aantal mensen behoorlijk jaloers ga maken.
Ik hoop jullie allemaal snel weer wat uitgebreider te spreken en op de hoogte te houden. De blog is gelukkig bijna weer up to date nu. Bedankt voor al jullie lieve reacties en berichtjes, begin ‘thuisthuis’ ondertussen toch echt wel te missen. Maar totdat ik jullie weer zie ga ik eerste nog een aantal weken knallen op stage en genieten van dit paradijsje.
Hele dikke, gelukkig geen zeezieke, knuffels van mij
Ps. De facebooklink voor foto`s:
https://www.facebook.com/ewald.hofstede/media_set?set=a.521773561271093.1073741828.100003153621901&type=1
-
16 Februari 2014 - 08:08
Joke:
Hallo Ewald,
Jaloers maken???? Dat ben ik de hele tijd al als ik je verhalen lees......
Het is je gegund en ik ben blij dat je het zo naar je zin hebt, dat je van die mooie mensen ontmoet, die trots op hun land zijn en de schoonheid van hun thuis met jou willen delen!!!
Prachtige fotos heb je een wat zal je met een schat aan ervaring weer thuis komen op allerlei gebied!!
Geniet maar lekker en veel plezier op je stage plek.
Groetjes Joke -
16 Februari 2014 - 11:28
Froukje:
Lieve Ewald,
Jaloers is niet het eerste woord dat in mij opkomt als ik al je verhalen lees. Ik ben ontzettend blij voor je - net als iedereen die je volgt volgens mij - dat je dit allemaal kunt beleven. Al je verslagen zijn een bevestiging van wat ik zelf ook altijd zo ervaar; reizen verrijkt je leven! En verder is het een bevestiging dat ik ooit ook naar Ecuador en dan met name de Galapagos eilanden hoop te gaan met Herman. Zoals je weet staat dat op een ongeschreven lijstje.... Jeetje jongen, wat beleef en zie je veel en wat een mazzel heb je dat je grote vriend daar je zo graag van alles wil laten zien! En o ja, je zou het bijna vergeten, fijn ook dat de stage daar zo goed gaat ;-)! Gelukkig zien en spreken we je af en toe via Skype want wij missen je gezellige aanwezigheid hier natuurlijk wel. Blijf het goed hebben daar en heel veel succes ook nog met je stage! Liefs, Froukje -
16 Februari 2014 - 14:12
Immie :
Lieve Ewald,
Met veel plezier je berichtje gelezen. Wat een leuke ervaringen!
Nee, niet jaloers. het is je gegund!
Ik kan me voorstellen dat die indrukken bijna niet weer te geven zijn, maar je verhalen zijn leuk om te lezen. Kun je ook altijd nog wat mee doen, wanneer in het fysiotherapeutenland moeilijk werk te vinden is, met al die bezuinigingen.....
Ik heb geen facebook en zie dus geen foto's, maar dat geeft niet.
Heel veel succes en plezier gewenst.
groetjes Immie -
25 Februari 2014 - 21:15
P En B:
Leave Ewald
Wat weer een prachtig verhaal .Je zou er zo een boek over kunnen schrijven .Facebook hebben we
niet maar na thuiskomst gaan we rustig eens al die foto,s bekijken .!
Stage bevalt ook goed schrijf je Nu was dat ook de belangrijkste reden dat je daar naar toe ging natuurlijk maar een mooiere plek had je waarschijnlijk niet kunnen kiezen .
Pake krijgt nu ook fysiotherapie het gaat steeds beter met het lopen .hij is goed aan het oefenen.
Succes daar en geniet maar van die prachtige natuur !
Leafs Pake en Beppe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
